امروز آمدم برای تو بنویسم، تو که یک ماهه شدی و در مدتی که قدم بر دیده ما نهادی، فرصتی به ما ندادی که دست به قلم شویم برای تو، تو که همه چیز و همه کس هستی...
آمدنت به قلب و روحم را با سی و سه روز تاخیر خوش آمد می گویم...
الآن که این را می نویسم، زندگی شیرین تر از همیشه هست، بمان برایم، تمامِ پیدا شده ی من!